- Şimdi Arayın! +90 555 777 13 08
yazı
İman.. Emin.. Emanet.. Amin.. Emin olan için düşünmek, tıpkı eller, ayaklar ve diğer organlar gibi O’nun kudretinden bağımsız değildir. Kur’an; “Zulüm, şeylerin ait olmadıkları yere konmasıdır” der. Zihni ait olmadığı
Kimlere kızıp da kör kuyulara attın? Demek ki onları atabilmek için içini körleştirmeyi göze almışsın. İçini kararttığında görünmez mi sanırsın, bak bakalım her rengin üstünde kara değil mi en görünür
Kaybolduğun yerde bulursun kendini, çözümünü çatışmanın tam özünde. Renklerini unuttuğun yerde oyalanırsın belki bir süre siyah belki de beyazın içinde. Kimin iyisi, kimin kötüsü? Sahi renkler bile göreceliyken, neye göre
Yaşamın doğasında gerçek ve gerçek olmayan arasında gelgit olmaz. Birşey ya gerçektir ya da gerçek değildir (illüzyon). Zihin gerçek olanı kabul etmemek, bir nevi egoyu tanrı kılmak amacıyla gerçeğin üzerini
Hiçbir ilişki yoktur ki bağları Tanrısal ağlarla örülmemiş olsun. Yaşamımız boyunca tüm karşılaşmalarımız, birlikte olmayı seçtiklerimiz, bir şekilde hayatımıza giren herkes, bize kendimizle bağımızı aynalar. Nasıl ilişki kurduğumuz, kendimizle yani
Konu çocukluk yaralarını şifalandırmak olunca, çoğu insanın takılıp kaldığı yer burası oluyor; iyi ama nasıl yapacağım? Bir zaman makinesine binip geri dönemeyeceğime göre… Dil böyle söyler, söylemin altında gizli bir
Düşüncelerinin görünmüyor olmaları, ağırlıklarının olmadığı anlamına gelmez. Kelimelerle düşünürüz ve her kelimenin kendi ifadesinde bir ağırlığı vardır. Kelimelerle oluşturduğumuz her düşünce peşi sıra bir duygu yaratır. Duygular, düşüncelerin bedendeki karşılıklarıdır.
Nasıl kullanıldığıyla ilgili olarak insanın irade ve yetkinliğinin ifadesi olan en öğretici enerji formu. Para, korkunun veya güvenin yetişkinin cebindeki ve eylemindeki ifadesidir. Yani hayat gibi, hem durağanlığın hem de
“Nasıl oluyor, vakit bir türlü geçmezken yıllar hayatlar geçiyor.” demişti Teoman yıllar önce. İnsanın zaman algısını ve trajedisini anlatan, zamanın dokunup eskitemediği en güzel parçalarından biridir; “Paramparça.” Bana, bütünlenmeye olan