Hoşgeldin Nisan!
Yine tazeliğinle, bereketinle, berraklığınla geldin.
Rahman’ın rahmetini üzerimize bırakmaya, canlandırmaya, diriltmeye, uyandırmaya geldin.
Bizler de birer ağaç gibi uzanırız ellerimizle gökyüzüne,
Eminlikle, doyasıya alırız nefeslerimizi.
Gözlerimiz, kulaklarımız, tenimiz, dilimiz senin bereketinle boyansın diye,
Şükranla bırakırız yüklerimizi,
Yaradan’dan bize akanın geçişi, nefesi, boşluğu oluruz.
Ve hatırlarız sadece/ve sadece O’nun rızkıyla beslendiğimizi,
Biliriz; kaynak yoktur O’ndan gayrı, hem O’ndan ayrı.
Ve pırıl pırıl yüreklerle veririz aldığımız nefesi.
Sen ayları ardında bırakıp elbette baharınla geldin yine,
Hep gelirsin.
Biz de seni kucaklarız gerçek umutlarla, engin nefeslerle ve derinden Sevgiyle.
Şu zikrettiğim Bir nefes, tüm ömrümüze yayılsın diye.
Amin.
E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar işaretlendi *
Δ