Vuslat

İman..

Emin..

Emanet..

Amin..

Emin olan için düşünmek, tıpkı eller, ayaklar ve diğer organlar gibi O’nun kudretinden bağımsız değildir.

Kur’an; “Zulüm, şeylerin ait olmadıkları yere konmasıdır” der.

Zihni ait olmadığı yerde tutan, ait olmadığı kaynaktan besleyen düşüncelerle insan benliğine -ve böylece yaşamına zulmeder. Kalbinden uzaklaşır.

Zihnin evi Allah olduğunda, o akıldır.

Kalbin evi Allah olduğunda, o evrendir.

Bedenin evi Allah olduğunda, o cennettir.

Dünyayı yanlış anladınız. Kendinizi yanlış anladınız.

Kendinize verilecek akıllar, evler, meşguliyetler, sığınaklar aramaktasınız.

Kolaylaştırmak yerine basitleştirmekte, onurlandırmak yerine görmezden gelmektesiniz.

Ait olanı, ait olduğu yere sizler koyamazsınız. Siz koymayı seçersiniz, O koyar. Siz yürümeyi seçtiğinizde yolu açan O’dur.

Karıştırmayın, adâbınızı yitirmeyin.

Ait olduğunuz yere dönüşünüz, uyanışınız zihinde başlar fakat orada bitmez. Bilgi yetmez, onu kendi kimyanıza eklemeli, dönüştürmeli, yeniden ortaya çıkarmalı, bilginin kendisi olmalısınız. Ve yine yetmeyecektir, doymaya çalışmaktan vazgeçmelisiniz.

Karar veren olmak sizi şımartmamalı, zira ait olmadığınız bir yerden verdiğiniz kararlar, şeyleri olması gereken yerden başka bir yerde tutmanıza sebep oluyor.

O’nun zihniyle düşünmek..
O’nun kulaklarıyla duymak..
O’nun cennetiyle görmek..
O’nun kalbiyle varolmak..

Karar verin;

Yaratılışın kalbine dönmek için ağırlığınızın, mevcudiyetinizin farkında olun. Varlığınızı özümseyin. Emanetinize sahip çıkın.

Sevgi ve Nefesle.

Etiketler: aslı sağtekin, blog, hakikat bilinci, iman, kavuşma, kişisel gelişim, maneviyat, nefes, yazı